Difterie

Difterie is een ziekte die wij hier eigenlijk niet meer kennen. In de 17e, 18e en 19e eeuw waren er grote epidemieën met veel sterfgevallen. Aan het begin van de 20e eeuw begon de incidentie van difterie sterk af te nemen, met nog weer pieken in de beide wereldoorlogen, (in gebieden waar er veelvuldig gevaccineerd werd). In Nederland is de ziekte de laatste 45 jaar vrijwel verdwenen, zo ook in de andere Westerse landen. In Europa komt difterie alleen nog incidenteel voor in Letland (4 gevallen per miljoen inwoners). Buiten Europa zijn er nog wel meldingen van difterie, maar het betreft geen grote epidemieën meer.

Vaccinatie

In 1957 werd de difterievaccinatie in het Rijks Vaccinatie Programma opgenomen als onderdeel van het DKTP vaccin. De volledige vaccinatie zoals deze nu in het Rijksvaccinatieprogramma opgenomen is, bestaat uit 6 entingen, als onderdeel van het DKTP-Hib en DTP vaccin, gegeven op de leeftijd van respectievelijk 2, 3, 4, en 11 maanden, en 4 en 9 jaar. De bescherming na deze serie is ongeveer 10 jaar. De gebruikte vaccins zijn Pediacel en Revaxis. Op volwassen leeftijd wordt de DTP vaccinatie wel herhaald bij het reizen naar landen buiten Europa (vaccin: Tedivax pro Adulto).

Bij mensen met een verzwakt afweersysteem kan de immuunrespons op de vaccinatie onvoldoende zijn en worden er minder antistoffen aangemaakt.
Lange termijn bijwerkingen (weken tot maanden na de vaccinatie):

  • Verzwakking van de weerstand en allergieën
  • Convulsies
  • Gedeeltelijke verlammingen, polio-encephalitis , syndroom van Guillain Barré (verlamming)